Rozdział 16

MEGGI

Kiedy się obudziłam Harrego już nie było. Spojrzałam na telefon. OMG dopiero dziewiąta a ja muszę wstać. W końcu muszę się zając Majką bo nie do końca wierzę w umiejętności mojego brata. Podniosłam się z łóżka. Podniosłam z ziemi bieliznę i ją założyłam. Pozbierałam resztę moich ubrań które leżały porozrzucane po całym pokoju i ruszyłam w kierunku łazienki. Stał w niej Harry w samych bokserkach. Kiedy dostrzegł mnie w lustrze zapytał:

-Już wstałaś?

- Nie miałam się do kogo przytulic.- objęłam go od tyłu – podrzucisz mnie do domu?

- Nie- odpowiedział stanowczo a ja się nie ukrywam zdziwiłam.

- Dlaczego?

- A po co chcesz iśc do domu?

- Wiesz że muszę się zając Mają.

- Nie musisz.- mówił nadal spokojnie. No ja nie wytrzymam czy on nie może mi powiedzieć o co chodzi?

- Muszę.

- Yy... nie. Nie pozwolę ci dzisiaj mnie zostawić samego.

- A co z Mają?

- No już dobra powiem ci. Mam dla ciebie niespodziankę.

- A jaką?- Boże jaki on dzisiaj tajemniczy. Ja nie znoszę niespodzianek.

- To niespodzianka, więc ci nie powiem, a i masz dziś wolne, nie musisz się zajmować Mają.

- A jak to zrobiłeś?

- Po prostu dogadałem się z twoim bratem.

- Aha, czyli to męski spisek? - zapytałam mrużąc oczy.

- Jaki spisek? To z miłości do ciebie.

Powiedział szczerząc się od ucha do ucha i pocałował mnie. Ale niestety ktoś nam przerwał.

- Gdzie jesteście?- od razu oderwaliśmy się od siebie bo blondynek wpadł do łazienki. Kiedy zobaczył że stoimy objęci w samej bieliźnie wycofał się do pokoju mówiąc:

- O , przepraszam,- trochę się dziwnie poczułam z powodu mojego wyglądu. Harry dał mi jego koszulkę która leżała na szafce

- Masz, ubierz ją- ubrałam tą koszulkę, zakrywała mi nogi do połowy ud. Wyszłam razem z Harrym z łazienki.

- Nie chciałem przeszkadzać.- powiedział Niall

- Nic się nie stało- powiedziałam na co Harry dodał:

- Tylko następnym razem pukaj.

- Jeszcze raz przepraszam. Chciałem tylko zapytać czy jecie z nami śniadanie.

- Tak, zaraz zejdziemy na dół – powiedziałam- Tylko się ubierzemy.

- Tak, jasne. Harry nie mówiłeś że twoja siostra przyjedzie.

- Nie wiedziałem

Horan wyszedł. Ściągnęłam koszulkę Harrego żeby przebrać się w swoje ubrania ale nie zdążyłam bo on wziął mnie na ręce.

- Co ty wyprawiasz?! Puść mnie!

-Yyy... nie.

- Harry!

- Słucham?- powiedział ze stoickim spokojem.

- Mógłbyś mnie postawić na nogach?

- O ile dasz mi całusa.

- Nie ma sprawy. Dałabym ci go gdybyś mnie poprosił, nie musiałeś mnie szantażować.

- Wcale cię nie szantażowałem!- nie wcale. „Puszczę cie jak dasz mi całusa” to wcale nie szantaż.

- To może wreszcie mnie puścisz?!

- To może wreszcie mnie pocałujesz?!

Uśmiechnięta go pocałowałam. Wtedy dopiero postawił mnie na ziemi. Ubrałam się i poszłam jeszcze do łazienki się trochę ogarnąć. Hazza wszedł za mną i zaczął mnie obejmować i całować po karku

- Kocie przestań- usiłowałam sobie pomalować rzęsy ale on nie przestawał.

- Harry, naprawdę chcesz żebym wyglądała jak wiedźma?

- Kochałbym cię nawet jeśli byłabyś wiedźmą.

- Cieszę się ale ja nie chce nią być.-

Skończyłam się malować, poprawiłam jeszcze włosy i zeszliśmy na dół. Schodząc po schodach odwróciłam się w stronę Hazzy przez co się zatrzymał i powiedziałam:

- Kotku mógłbyś mi powiedzieć o co chodzi z tą niespodzianką?

- Jeszcze nie. Zawsze jesteś taka niecierpliwa?

- Nie lubię niespodzianek.

- I tak ci nie powiem.

- Ale dlaczego?!

- Hej! Gołąbeczki! Może zaszczycicie nas w końcu swoją obecnością?! - przerwał nam krzyk Zayna z dołu. Harry uśmiechnął się do mnie zwycięsko. Złapał moją rękę i pociągnął na dół. Usiedliśmy przy stole. Praktycznie wszyscy kończyli jeść.

- Tak długo się ubieraliście?- zapytał Niall.

- Gdybyś nie przeszkadzał byłoby szybciej.

- Gdybym nie przeszkodził to doszło by do czegoś więcej.

Wszyscy zareagowali głośnym „uuuu”. Mogę się założyć że w tamtej chwili moje policzki się zaróżowiły.

- Widzę że dobrze że nie wróciliśmy na noc.-

Powiedział Zayn poruszając brwiami. Nie skomentowaliśmy ani tego ani innych komentarzy, które usłyszeliśmy od chłopaków. Gemma tylko się śmiała. Kiedy już zjedliśmy śniadanie, Harry zniknął z Gemmą, pewnie chciał z nią pogadać czy coś, dawno się nie widzieli. Usiadłam na kanapie z kubkiem kawy w ręce. Czy ja wspominałam że kocham kawę? Gdybym mogła piłabym ją cały czas Po chwili przysiadł się do mnie Harry.

- Kocie mam prośbę.- wyszeptał do mnie.

- Jaką?

- Wiem że wczoraj poznałaś Gemmę, ale mi nie chce nic powiedzieć. Proszę, mogłabyś z nią porozmawiać?

- Ale coś się stało?

- Nie wiem nic mi nie powiedziała. Martwię się o nią.

- To mogę z nią pogadać.

Hazza mnie pocałował. Jakie on ma słodkie usta...Chciałam jeszcze chwilę posiedzieć ale wzrok Harrego mi nie pozwolił. Odłożyłam kawę na stół i skierowałam się do chwilowego pokoju jego siostry. Zapukałam i otworzyłam drzwi.

- Możemy pogadać?

- Jasne, wchodź.

- Więc- zaczęłam, tylko co dalej?- jesteś siostrą Hazzy więc pewnie się domyślasz że to on mnie tu przysłał.

- No tak, opiekuńczy Harry.

- On się o ciebie martwi. Ma do tego powody?- zapytałam a na twarzy Gemmy wymalowało się wahanie. Czyli ten mój idiota ma rację. Ona coś ukrywa, a teraz zastanawia się czy mi o tym powiedzieć. Pewnie chodzi o chłopaka

- Słuchaj. Siedzę tutaj nie licząc mojej czternastoletniej kuzynki z 5 chłopakami plus mój brat. Strasznie się cieszę że przyjechałaś i serio możesz mi zaufać, nikomu nic nie powiem. Nawet Harremu jeśli nie będziesz chciała.

- Dzięki, na pewno mu nie powiesz?

- Na pewno.

- Więc, pewnie się domyślasz że chodzi o chłopaka.- jestem genialna!

- Tak właśnie myślałam.

- Wczoraj się dowiedziałam że miał inną dziewczynę. Nie mogłam wrócić do domu, więc przyjechałam tutaj.

- Dobrze że przyjechałaś.- przytuliłam ją a z jej oczu popłynęły łzy.- Nie płacz, on na to nie zasługuje.

- Ale to tak boli.

- Wiem. Zanim tu przyjechałam zdradził mnie chłopak.

- Przyjechałaś?

- Z Polski. Nie warto się przejmować takimi idiotami. Tylko dlaczego nie powiesz o tym Harremu?

- Znając go to wybiegł by z domu znalazł go, zabił i zakopał pod ziemią. Nie mów mu proszę.

- Przecież obiecałam, nie powiem.

- No ok, ale nie mówmy już o tym. I dzięki

- No co ty, nie ma za co, fajnie było pogadać z kimś nie z płci przeciwnej.

- Haha, jasne, może pójdziemy jutro na zakupy?

- No nareszcie!- wydarłam się jak jakaś idiotka. Gemma się zaczęła śmiać- Wreszcie ktoś normalny. No ale muszę już iść bo ten twój niecierpliwy brat mnie zabije.- wyszłyśmy z jej pokoju i skierowałyśmy się na dół.

- To gdzie idziecie?

- Yyyy... nie wiem. Ten idiota mi nie chce powiedzieć.

- Ech, cały Hazza, niespodzianki to jego specjalność.

- Szkoda że ich nie lubię.

- Chyba będziesz musiała polubić bo pan obrażalski się obrazi.- zaczęłam się śmiać

- Chyba będę musiała. Potem godzinami go trzeba przekonywać żeby się odbraził.- tym razem obydwie zaczęłyśmy się śmiać jak nienormalne..

- Z czego się śmiejecie?

- Z niczego- odpowiedziałam Harremu. Wymieniłam spojrzenia z Gemmą i pociągnęłam go za rękę.- No chodź już.

Zanim wyszliśmy przyszedł Niall i powiedział:

- Skarbie nie pożegnasz się?- lubiliśmy tak do siebie mówić. Podeszłam do niego i go przytuliłam. Horan specjalnie trzymał mnie dłużej w objęciach żeby podroczyć się z Hazzą który natychmiastowo zareagował.

- Bo się obrażę.-

Jak na zawołanie wybuchłyśmy śmiechem z Gemmą jeszcze głośniej niż wcześniej. No tak, pan obrażalski się odezwał, a teraz patrzy na nas jakbyśmy były kosmitkami. No ale co z tego niech patrzy. Pokręcił tylko głową i pociągnął mnie za sobą do samochodu. Nie odzywał się do mnie w ogóle tylko był skupiony na drodze jak nigdy. O co chodzi? Po jakichś 15 minutach wreszcie zapytałam:

- To...Gdzie jedziemy?- No nareszcie, nie uwierzycie. On się uśmiechnął!

***

 Jak obiecałam dodaję dziś rozdział 16.  Miałam to zrobić jutro ale nie będzie mnie w domu i dlatego jest dzisiaj.Co do kolejnego rozdziału to jeszcze nie wiem, ale dodam go najpóźniej w piątek

Chciałam jeszcze powiedzieć, że jeżeli pod którymś z blogów które czytam nie zostawiłam komentarza to przepraszam, ale coś mi się zepsuło i nie chce się wczytać i zapisać, nie wiem dlaczego. Więc wy wiecie które opowiadania czytam i te ostatnie rozdziały każdego z moich obserwowanych blogów przeczytałam tylko nie skomentowałam. Nadal jestem z wami i bardzo mi się rozdziały podobają, te wasze wszystkie oczywiście. Nie będę pisać tutaj mojej opinii do każdego z osobna bo to nie miałoby sensu. Piszecie świetnie! Czekam na kolejne rozdziały waszych opowiadań.Dodajcie je jak najszybciej, proszę!