Rozdział 18

HARRY

Siedzieliśmy razem na plaży. Ona jest cudowna, wspaniała. Trochę to dziwne. Nigdy nie przeżyłem czegoś takiego. To się dzieje zdecydowanie zbyt szybko ale co ja na to poradzę. Kocham ją i nie umiem tego zatrzymać. Znamy się kilka tygodni, a ja czuję się jakbym ją znał od zawsze albo i dłużej. Nigdy nie wierzyłem w takie rzeczy. Nie wierzyłem w to , że można się tak po prostu zakochać z dnia na dzień. To głupie. Ale kiedy wtedy ją odwoziłem do domu to fajnie się czułem w jej towarzystwie. Nie potrafię wyjaśnić tego jak to się stało. Ona tak po prostu teraz leży opierając się o mnie a ja bawię się jej włosami. Lubię to robić. Jest taka kochana, porozmawiała dzisiaj z moją siostrą chociaż jej kompletnie nie zna, A właśnie, nie powiedziała mi o co chodziło.

- Meggi?

- Hm?

- Co ci powiedziała Gemma?

- Przepraszam kocie ale nie mogę- pocałowała mnie w policzek- sam ją zapytaj.

- Właśnie dlatego poprosiłem ciebie, wiedziałem że mi nie powie.

- Nie powiem ci.

- Ale słońce, no proszę, chcę jej pomóc.

- Nie.

- Martwię się o nią.

- Niepotrzebnie. Ona sama musi się z tym uporać, daj jej trochę czasu.

- Ale Meg, to moja siostra, nie zostawię jej samej-

No przecież nie mogę trochę tego zrobić. Ona zawsze umiała mi pomóc i szczerze to często się to zdarzało. Oczywistym jest fakt, że się kłóciliśmy i to o byle bzdury ale zawsze była dobrą siostrą i jeśli ma kłopoty ta ja muszę się dowiedzieć jakie. Meg siedziała oparta o mnie i się nad czymś zastanawiała. Popatrzyłem na nią a ona się uśmiechnęła.

- Jesteś świetnym bratem- miło usłyszeć takie słowa

- Tylko bratem?

- Yyy- udała że się zastanawia.- no nie wiem, chłopakiem.

- To już lepiej-

Pocałowałem ją. Mógłbym robić to na okrągło, ma takie słodkie usta. Kiedy po kilku minutach skończyliśmy, Meggi usiadła ma pomiędzy nogami opierając o moją klatkę piersiową głowę a ją obejmowałem ją w pasie. Obydwoje w ciszy podziwialiśmy zachód słońca.

- Dziękuję- odezwała się Meggi. Ja trochę zaskoczony zapytałem:

- Ale za co?

- Za to że mnie tutaj zabrałeś, że nie wiem jak, ale sprawiłeś że jesteśmy tutaj tylko my, że jesteś ze mną mimo tego jaka ja jestem, że mnie kochasz i teraz mogę popatrzeć w twoje oczy i zobaczyć jak się świecą kiedy na mnie patrzysz, że kiedy się do mnie uśmiechasz wiem że to tylko dla mnie i jeszcze za to że mogę cię przytulic i poczuć twoje usta i za to że tylko ja mogę to zrobić. - pocałowała mnie niesamowicie namiętnie. Jeszcze żadna dziewczyna nigdy mi nie powiedziała czegoś takiego. Tyle dziewczyn mówiło mi już jak to bardzo mnie kochają ale to były tylko puste słowa. W przypadku Meg jest inaczej. Każde jej słowo jest przepełnione szczerością.

- Kochanie, to ja ci dziękuję- Chwyciłem jej rękę kładąc ją na miejscu gdzie mam serce- za to że moje serce ma już dla kogo bić.

Zobaczyłem ten piękny uśmiech na twarzy mojego kwiatuszka po której zaczęły spływać łzy. Otarłem ja i pocałowałem ją delikatnie i z czułością. To takie dziwne że już tyle razy się całowaliśmy a mimo to każdy pocałunek jest inny.

- Wiesz, takie niespodzianki jak ta możesz mi robić częściej.

- Nie ma problemu..

- Głodna jestem.- cholera, całkowicie zapomniałem o jedzeniu. Jaki ja jestem głupi.

- No tak, ostatnio jedliśmy rano. Zbieraj się, zabieram cię stąd.

- Ale najpierw chcę buziaka-

Oczywiście pocałowałem ją. Jak mógłbym nie skorzystać z takiej okazji kiedy Meg sama o to prosi. Po chwili nasz pocałunek przerodził się w dużo bardziej namiętniejszy. Po kilku minutach wymiany śliny zaczęliśmy się zbierać. Meggi ubrała sukienkę w której wyglądała prześlicznie. Chociaż może nie tak seksownie jak w tamtym bikini które jej kupiłem. Podszedłem do niej i obejmując ją od tyłu zacząłem całować ją po karku i szyi.

- Skarbie przestań.

- Nie umiem.- to była szczera prawda. Nie potrafiłem się od niej oderwać.

- Harry, nie tutaj.- nie przestawałem tylko nadal ją całowałem błądząc rękami po jej ciele.

- Kocie, zwariowałeś- Obróciła się do mnie przodem lekko cmokając w usta- Nie teraz.- zbliżyła się do mojego ucha i wyszeptała- Ale na ciąg dalszy liczę w domu.-

Jak ona na mnie działa. I jeszcze przez te słowa miałem jeszcze większą ochotę na nią. Ja nie mogę normalnie funkcjonowac kiedy Meg jest ze mną, ona jest cudowna. Pomogłem jej pozbierać wszystkie nasze rzeczy i pojechaliśmy coś zjeść. Gdy weszliśmy do środka rzuciło się na mnie sporo dziewczyn. Fanki są dla mnie bardzo ważne ale trochę prywatności w pewnych sytuacjach by się przydało. Na przykład teraz. Spojrzałem na Meggi. Jak ona to znosi to ja nie wiem. Nie mogłem się uwolnić żeby chociaż do niej podejść. Zobaczyłem że ona daje mi znak że idzie usiąść przy stoliku. Po jakichś 20 minutach podszedłem do stolika przy którym siedziała moja dziewczyna

- Przepraszam.

- Nie masz za co, rozumiem, fanki.

- Kochana jesteś- niby powiedziała że nic się nie stało ale przecież widzę że jej to przeszkadza.- To co jemy?

- Już zamówiłam.- w tym momencie kelnerka przyniosła nasze zamówienie uśmiechając się do mnie słodko. Kiedy natomiast spojrzała na Meg spiorunowała ją wzrokiem. Uśmiechnąłem się pod nosem widząc jej zachowanie. Jak widac to fanka.

- Nie powiedziałaś mi w końcu co z Gemmą.

- Kochanie, już mówiłam, obiecałam.

- Ładnie to tak mieć tajemnice przed swoim chłopakiem i to jeszcze z jego własną siostrą?

- Dziewczyny trzymają się razem. Cieszę się że przyjechała. Nareszcie nie będę sama w tym męskim towarzystwie.

- Coś ci przeszkadza w naszym towarzystwie?

- Nieeee, kocham was przecież najmocniej na świecie.

- Ale mnie najbardziej?

- Oczywiście mój skarbie.

- No to masz szczęście bo jakby było inaczej to...

- To co? - przerwała mi. Już miałem odpowiedzieć ale zadzwonił jej telefon. Odebrała.

- Cześć, tak, coś się stało?, A czemu dzwonisz do mnie a nie do niego?, no dobra, już jedziemy pa.

Rozłączyła się uśmiechając się do mnie.

- Liam, wracamy.- zakomunikowała mi.

- Dlaczego?

- Oj kocie, starzejesz się bo pamięć ci się psuje. Wywiad.- faktycznie, mieliśmy jechać na wywiad, zapomniałem. No ale przecież szczęśliwi czasu nie liczą prawda? Więc nie wiedziałem że już tak późno.

- Teraz? Ale ja chcę jeszcze z tobą zostać.

- Chodźmy już. Liam cię udusi jak się spóźnisz.

Wyszliśmy. Na szczęście żadne fanki nas już nie złapały. W samochodzie porozmawialiśmy chwilę ale Meggi odpłynęła. Spała przez całą drogę. Wyciągnąłem ją z samochodu i zaniosłem do domu. Wszystkich spojrzenia były utkwione we mnie. Spojrzałem na nich pytająco.

- Wiesz która godzina?- właściwie toi nie wiem

- Wiem.

- Więc może się ruszysz bo wychodzimy?

- Już idę przecież. Tylko zaniosę Meg do łóżka.

- Ale się pospiesz bo nie zdążymy!- wrzasnął Niall kiedy byłem już na schodach. O co im chodzi? Zawsze sami biegają minutę przed wyjazdem na wywiady szukając buta ubierając, się czesząc. Co im się dzisiaj stało? Nie było mnie pół dnia a oni tacy poważni nagle. No ale nie ważne. Trzeba pójść na ten wywiad a cholernie mi się nie chce.

MAGDA

Otworzyłam oczy i rozejrzałam się po miejscu w którym byłam. Rozpoznałam w nim pokój Harrego. Pewnie mnie tutaj przywiózł. Ale gdzie on jest. Dostrzegłam na poduszce obok karteczkę.

„Cześć słoneczko. Pojechałem z chłopakami na wywiad, Gemmy też nie ma,

zaczekaj aż wrócę, proszę, kocham, Harry.”

No fajnie, jestem sama. Włączyłam wywiad chłopaków, bo nie miałam co robić. Trafiłam akurat na pytanie dziennikarki:

- To, chłopcy...którzy z was są singlami?-

O mój Boże, ciekawe co powie Harry. Przecież on nigdy nie mówił o nas publicznie. Owszem były nasze zdjęcia na stronach plotkarskich, ale nigdy Harry nie potwierdził tego że kogoś ma, a mianowicie- MNIE.

- Ja jestem z Danielle.- pierwszy odpowiedział Liam.

- Zajęty!- wrzasnął Louis.

- Ja jestem singlem- powiedział Zayn szczerząc się do kamery.-

- Ja również wolny.- dodał Niall. Dziennikarka przeniosła wzrok na Harrego, zresztą tak jak wszyscy a on...

___________________________________________________________________________________

Hm...sama nie wiem co napisac. Troche mnie załamuje to że ja tu się staram i na koniec wakacji dodaję wam częściej rozdziały a komentarzy jest coraz mniej. No ale nie wazne. Tak czy inaczej będę je dodawac dla tych osób które to jednak czytaja. a tym którzy do tego jeszcze komentuja WIELKIE DZIĘKI. Bez was nie było by tego opowiadania, tak więc dziękuje że je tworzycie.

Kolejny rozdział będzie w piątek.  Będą one tak jak wcześniej dodawane co tydzień, w każdy piatek. <3

-meg