Rozdział 26

HARRY

Magda zaczęła się budzić. Podniosła się z moich kolan i spojrzała pytająco na mnie kiedy zobaczyła Mię.

- Mogę telaz ja usiąść?- zapytała mała.

- Hazza kto to jest?

- To jest Mia, moja przyszła żona.

- Chcesz mi odbić chłopaka?- zapytała Magda uśmiechając się.

- Nie no co ty widzialam was w gazecie.

- Naprawdę? No to bardzo nam miło. Może chcesz zdjęcie z Harrym?

- No pewnie.- zrobiła nam zdjęcie.

- Meggi, ja chce z tobom tez.- zrobiłem zdjęcie mojej dziewczynie i Mii, potem jeszcze zrobiliśmy w trójkę. Podeszła do nas jakaś kobieta.

- Bardzo przepraszam za małą. Mia, chodź już.

- Ale mamo, jesce chwileckę, plosę- była taka słodka kiedy nie potrafiła wymówić niektórych słów.- Zobac mam zdjęcie z panem Hallym i Meggi.

- Przepraszam za nią- znowu odezwała się kobieta

- W porządku, nic się nie stało. W końcu to moja przyszła żona- mała siedziała dumnie na moich kolanach a jej mama się chyba trochę zawstydziła bo zrobiła się czerwona na twarzy.

- Ona tak powiedziała? Jejku, przepraszam. Mia, nie można tak mówić obcym ludziom.

- Twoja mama ma rację, ale my się nie gniewamy. To bardzo miła dziewczynka- odezwała się Magda.

- Tak ,może z nami zostać jeśli chce- mała zeskoczyła z moich kolan i zaczęła szarpać swoją mamę za rękaw.

- Mogę mamusiu mogę, plose?

- Jeśli to nie sprawi kłopotu

- Nie, miło spędzimy czas.

- Tak!-krzyknęła mia.

- Ym...głupio mi pytać ale czy pan to naprawdę Harry Styles a pani to Meggi Małecka?- zaśmialiśmy się oboje a ja odpowiedziałem

- Tak, to my. Raczej nie wyobrażam sobie żeby były jeszcze gdzieś na świecie 2 osoby podobne do nas.

- Mogłabym prosić o autograf. Moja młodsza siostra uwielbia One Direction.

- Pewnie- powiedziałem podpisując kartkę i ją jej dałem.

- Dziękuje i przepraszam za to ale niecodziennie spotyka się kogoś takiego. A ty Mia bądź grzeczna.

- Tak,będę gzecna.- kobieta odeszła a mała została z nami. Znów wdrapała na kolana i wpatrywała się we mnie.

- Dlacego ty mas takie dlugie wlosy? Chlopcy nie mają dlugich wlosów.- powiedziała a ja kompletnie nie wiedziałem jak jej odpowiedzieć na to pytanie, ale na szczęście obok mnie siedziała Magda.

- A zobacz jakie Harry ma śliczne loczki. Gdyby je ściął to miałby brzydkie a w długich wygląda ładnie, tak?

- No tak, jesteś pzystojny- uśmiechnąłem się do niej. TO chyba najfajniejszy komplement jaki usłyszałem, oczywiście nie licząc tych z ust Meg.

- Poza tym nie wszyscy chłopcy mają krótkie włosy- wytłumaczyła jej Meggi na co Mia ją przytuliła i powiedziała:

- Dziękuje ciociu.- Mała spojrzała nieśmiało na Meg i zapytała:

- Mogę ci mówić ciociu?

- Pewnie.

- A ty będzies wujkiem, dobze?- popatrzyła na mnie.

- Jasne, od dziś jestem wujkiem.

- A cemu nie ma z wami resty wujków?

- Chłopcy zostali w domu.

- Byli niegzecni?

- Nie, ale musieli zostać w domu.

- Aha, a mogę zadzwonić do nich zeby im powiedzieć zeby się nie smucili sami w domu?- ta dziewczynka z każdym kolejnym słowem sprawiała że jest coraz bardziej słodsza. Jest taka kochana. Wyjąłem telefon i zadzwoniłem do Lou.

- Dzwonisz do Lou?- zapytała Meg

- Mhm.

- To ten wujek co nosi paski?- zapytała mała.

- Tak, a skąd ty tyle o nas wiesz?

- Bo moja ciocia was baldzo lubi i cały cas słucha jak śpiewacie. Wies wujku baldzoo ladnie śpiwas. A ona ma was plakat i ty tam jesteś.

- To dużo wyjaśnia- stwierdziła Meggi uśmiechając się i w tym czasie odebrał Louis.

- Hej , stało się coś?

- Nie, tylko chcieliśmy zadzwonić do wujka Lou.

- Jakiego wujka?

- No do ciebie. Zostałeś wujkiem

- Że co?!- wydarł się- Meg jest w ciąży?!- krzyczał jeszcze głośniej. Chłopaki w tle zaczęli coś gadać a ja śmiałem się jak głupi.

- Co jest?- zapytał Meg.

- Myśli, że jesteś w ciąży- wyszeptałem do niej a ona zaczęła się śmiać tak jak ja.

- Harry! Coś ty zrobił!? Nie wiesz, że się trzeba zabezpieczyć?!

- Wiem.

- NO to czemu ona jest w ciąży?!- już nie mogłem wytrzymac

- Wujku Lou, spokojnie, Meggi nie jest w ciąży.

- To co ty mi tu z wujkiem wyskakujesz?!

- Bo nim jesteś. Już tłumaczę. Mamy tutaj taką dziewczynką i bardzo chce z wami porozmawiać, więc gdybyś mógł to przełącz na głośnik- ja zrobiłem to samo i zwróciłem się do Mii.

- Możesz się przywitać z wujkiem Lou.

- Cesc wujku Lou.

- Cześć księżniczko.

- Cześć Louis- dodała Meg.

- Hej Meggi, nie straszcie nas tak więcej, co?

- Dobrze, spokojnie.

- Wujku Lou- zaczęła mała

- Słucham księżniczko

- Ale ja nie jestem księznicką, bo nie mam klulewica.

- No to ja będę twoim królewiczem księżniczko, dobrze?- zapytał się Louis a ona popatrzyła na mnie

- nie mogę, bo ja wezmę ślub z wujkiem Hallym- Louis wybuchnął śmiechem- Z cego się śmiejes wujku? Nie chces pzyjśc na nas ślub?

- Pewnie że chcę.

- Mozes zawołać wujka Zayna- Louis posłuchał małej i zawołał Zayna. Po chwili przyszedł

- Cześć maleńka.

- Ej, ja jestem już duza.-

- Przepraszam, cześć wielkoludzie.

- Ceśc wujka. Chciałam wam powiedzieć ze mi psyklo ze was nie wzieli ze sobom i musicie siedzieć w domu.

- Dziękujemy skarbie- odpowiedzieli chłopcy śmiejąc się.

- I dajcie buziaka wujkowi Niallowi.

- A Liamowi to już nie?- odezwał się Payne, nie wiadomo skąd.

- Nie, bo ty wujku psecies mas dziewcynę- wszyscy zaczęli się śmiać, a Mia patrzyła na nas ze zdziwieniem.aliśmy jeszcze chwilę z małą i z chłopakami a potem jeszcze sam rozmawiałem z Lou bo musiał się dowiedzieć skąd mamy Mię. Kiedy się rozłączyłem spojrzałem na Meg i Mię. Moja dziewczyna robiła jej warkoczyki na włosach i z nią zawzięcie rozmawiała. Widać, ze lubi małe dzieci. Mia została z nami jeszcze przez dwie godziny a później wróciła do swojej mamy. Postanowiłem się trochę przespać. Obudziła mnie Meg szturchając lekko w ramię.

- Kochanie, wstawaj.

- Co się dzieje?- spytałem lekko zdezorientowany. Otworzyłem oczy io zobaczyłem uśmiechniętą twarz Meg.

- Lądujemy, zapnij pas.

- Już?

- Mhm

- Jak długo spałem?

- jakieś kilka godzin.- Zapiąłem pas tak jak mi powiedziała Meggi i za chwilę wylądowaliśmy. Odebraliśmy bagaże i złapaliśmy jakąś taksówkę. Na szczęście jej kierowca mówił po angielsku. Wysiedliśmy z niej i poszliśmy się zameldować. Po chwili weszliśmy do naszego apartamentu.

- Skarbie, nie przesadziłeś troszeczkę?- zapytała rozglądając się dookoła

- Nie- objąłem ją od tyłu całując po karku- Witaj na Malediwach.

____________________________________________

Cieszę się że tyle osób czyta tego bloga choć kiedy zaczynałam go pisać to w życiu nie spodziewałam się tego że to się w ogóle spodoba więc dziękuję. 

Kochane anonimy. Dziękuję że się podpisujecie w komentarzach. Ale do tego nie zmuszam bo każdy może zostawić też zupełnie anonimowy komentarz. Ale będę wdzięczna za podpisywanie. 

I pamiętajcie, więcej komentarzy = szybciej dodany rozdział