Rozdział 37

MAGDA

Obudziłam się obok Harrego. Pewnie przeszedł do mnie w nocy. Wstałam i poszłam do łazienki. Wzięłam naprawdę długi prysznic. Myślałam że go zamorduję jak się zobaczyłam w lustrze. Byłam jeszcze bardziej popisana. Całe ręce nogi, brzuch, plecy. Naprawdę, to nie takie proste jak się wydaje zmyć z siebie napisy markerem. Wkurzyłam się i zostawiłam jedną rękę cała spisaną. I tak już mnie wystarczająco wszystko bolało od szorowania siebie. W końcu wróciłam do pokoju ale Hazzy już w nim nie było. Nagle ktoś złapał mnie od tyłu.

- kocie nie ładnie tak wychodzić z łóżka bez pożegnania.

- Nie ładnie tak wchodzić do łóżka bez zaproszenia.

- Oj tam, niewygodnie było na kanapie.

Wyrwałam się z jego objęć i powędrowałam na dół bez słowa. Harry od razu pobiegł za mną.

- Meggi, ale co ja zrobiłem?

- Wszedłeś do łóżka a miałeś spać na kanapie, poza tym byłam cała popisana, co to jest?- zapytałam pokazując mu moją rękę.

- Dowód na to że cię bardzo kocham.

- Rozumiem ze nie mogłeś mi tego powiedzieć, musiałeś napisać.

- No, chciałem bardziej oryginalnie.

- Dobra, nie ważne.

Zeszliśmy na dół. Wszyscy spali oprócz siedzącej w kuchni Em.

- cześć

- Hej, jak się spało?

- To zależy czy na kanapie czy na łóżku.

- Dlaczego spałeś na kanapie?

- miał swoje powody- odpowiedziałam za niego.

- Meg, co masz na ręce?- zapytał wchodzący do kuchni Niall

- To właśnie są te powody.

- Nie wiem co wy wczoraj robiliście i nie chcę wiedzieć.

- nie, ale mnie po tym nadgarstki bolą- spojrzałam znacząco na Harrego. Zrozumiał o co mi chodzi bo od razu się uśmiechnął.

- Ale przyznaj, opłacało się.- czy opłacało się zakładać te kajdanki. A tak w ogóle muszę go zapytać skąd je wziął.

- no dobra,opłacało się.

- Wiedziałem.

- Ale co się opłacało?- zapytała Emily

- Nie dowiesz się, oni ze sobą rozmawiają szyframi- stwierdził stojący przy lodówce Niall.

- Ej macie może jakieś tabletki?- zapytała Em a ja rzuciłam jej tabletki wyciągając je wcześniej z szafki

- idę obudzić resztę a ty zrób śniadanie- powiedziałam do Harrego

- A przestaniesz wtedy się obrażać/

- Może.- wyszłam z kuchni zaczęłam każdego po kolei budzić. Chwilę później wszyscy siedzieliśmy przy stole

- Ej, a gdzie jest Zayn i Kasia?

- o Boże!- wrzasnęłam i pobiegłam do szafy. Wszyscy przyszli za mną i otwarliśmy ją. Oboje spali. Zayn opierał się o boczną ścianę szafy a Kasia siedziała między jego nogami wtulając się w niego. Malik obejmował ją rekami.

- Jak widać noc w jednej szafie zbliża- stwierdził Niall

Po chwili Zayn zaczął się budzić. Otworzył oczy i na nas spojrzałam

- Co się tak patrzycie?

- Bo słodko razem wyglądacie- powiedział Harry a Zayn zmieszany od razu puścił Kate, która teraz zaczęła się budzić

- O mój Boże moje nogi.

- To wasze 10 minut trochę długo trwało- powiedział Zayn

- No przepraszamy.

- Za karę prosimy pyszne śniadanie

- Na stole czeka, nie ma za co.- powiedział Harry po czym wszyscy z powrotem poszli do kuchni. Ja zrobiłam sobie kawę i usiadłam na kanapie przed telewizorem. Po chwili Harry usiadł obok mnie.

- Meggi, co z moja propozycją?

- Ja jestem za, a rozmawiałeś z innymi?

- O czym? A tak w ogóle to fajne tatuaże Meggi.- powiedział Louis który wszedł do pokoju

- Dzięki. Jakbyś nie wiedział to Harry założył własne studio tatuażu w swoim pokoju na kanapie.

- Uuuuu, muszę się tam wybrać- powiedział poruszając brwiami- A o czym miałeś rozmawiać z nami?

- Chcemy jechać na kilka dni nad jezioro

- Kiedy?

- No nie wiem, dzisiaj?

- Louis, idź zapytaj reszty czy się zgadzają

Powiedziałam po czym Lou wyszedł z pokoju. Spojrzałam na Harrego który patrzył cały czas na mój biust. Jest moim chłopakiem ale to przesada. Czy on choć przez sekundę ma w głowie coś oprócz seksu i innych sprośnych rzeczy?

- Kochanie, oczy mam wyżej- podniosłam jego głowę chwytając ręką jego podbródek.

- Skąd wziąłeś te kajdanki?

- Ma się swoje sposoby.- jego wzrok powędrował znowu na mój biust. No cholera, co z nim dziś nie tak? miałam bluzkę z dekoltem ale to już jest przesada. Wstałam z kanapy i wzięłam czyjąś koszulkę która leżała na półce. Na szczęście była czysta i zakrywała to co odkrywała moja bluzka.

- Teraz możesz patrzeć na moja twarz jak rozmawiamy?

- Przepraszam, no, ale jesteś zbyt piękna

Zaczął mnie całować a w tym czasie każdy przyszedł do salonu gdzie zawołał ich Louis i oczywiście skomentowali to co ich zdaniem „robimy w miejscu publicznym nie zwracając uwagi na uczucia innych”. Oprócz tego jakieś pół godziny zastanawiali się dlaczego mam na sobie koszulkę jak się okazało Nialla. Zgodzili się też na ten wyjazd i ustaliliśmy że pojedziemy dziś wieczorem. Później Kasia wyszła gdzieś z Zaynem. A swoja droga to coś chyba między nimi będzie. Monika rozmawiała przez Skypa z Filipem, Louis i Em oglądali jakiś film, Niall siedział w kuchni, pewnie coś jedząc a Liam siedział obok nas na kanapie zapatrzony w swój laptop. W pewnym momencie wybuchł śmiechem a my popatrzyliśmy na niego z zapewne dziwnymi minami.

- Hazza, przykro mi, ale Danielle ma ładniejszy- obrócił do nas laptopa. Zobaczyliśmy jakąś stronę plotkarską. Kiedy zobaczyłam tytuł sama zaczęłam się śmiać „Najładniejszy biust na świecie”. No fajnie, cały świat teraz mówi o moich cyckach. Dobrze że rodzice na takie strony nie wchodzą

- Szkoda że tego nie widziałem.

- Ta, bardzo mi przykro- stwierdził Harry i wyciągnął mnie gdzieś na podwórko. Pociągnął mnie na huśtawkę i posadził sobie na kolanach.

- Bardzo ale to bardzo bardzo cię kocham, pamiętaj o tym zawsze.

KASIA

Szłam z Zaynem przez park. Tak jak mi obiecał, dziś zabrał mnie na spacer po Londynie i pozwiedzaliśmy trochę miasto. Pociągnął mnie na jakąś polanę w tym parku. Nikogo tam nie było

- nikt prawie nie wie o tym miejscu, często tu przychodzę żeby pomyśleć. Prawie zawsze nie ma tu nikogo. Podoba ci się?

- Bardzo, zwłaszcza że jestem tutaj z tobą.

- Cieszę się że zamknęli nas w tej szafie. Gdyby nie to pewnie nie bylibyśmy razem.

- Zayn, ja nadal nie wiem czy to dobry pomysł, ja przecież wyjeżdżam.

- to fantastyczny pomysł. Nie psujmy tego co jest między nami bo boimy się tego co będzie. Chcę móc cię dotykać, całować.

- Wiesz, że jesteś dla mnie kimś ważnym ale ja się boje...nie chcę cierpieć.- po moim policzku zaczęły płynąc łzy

- Skarbie, obiecuję że cię nie skrzywdzę.

- Wiem, ze nie chcesz mnie skrzywdzić, ale ja i tak będę cierpiała jak stąd wyjadę bez ciebie.

- Kate, ja już nie wiem jak mam cię przekonać. Proszę, nie zostawiaj mnie. Już dawno czegoś takiego nie czułem. Zrobię wszystko, żebyśmy mogli być razem.

Przytulił mnie mocno. Tak wspaniale czułam się w jego ramionach. Tylko że ja czuję że to nie ma najmniejszego sensu. Przecież ja tu nigdy więcej nie przyjadę. Nawet nie jestem pewna tego, że go kocham a mam żyć z nim w związku na odległość? Czy to w ogóle przetrwa skoro ja nie jestem pewna swoich uczuć?

- Kate?

- Obiecaj mi, że będziesz utrzymywać kontakt jak wyjadę.

- Obiecuje, wracajmy już bo niedługo pewnie jedziemy.

Kiedy wróciliśmy wszyscy byli w swoich pokojach. Pewnie się pakowali bo mieliśmy jechać na kilka dni. Weszliśmy do kuchni, nikogo tam nie było.

-może jesteś głodna?- zapytał Zayn obejmując mnie od tyłu i opierając głowę na moim ramieniu.

- kotek przestań, bo ktoś nas może zobaczyć.

- No właśnie, ktoś was może zobaczyć- usłyszeliśmy za sobą i Zayn momentalnie mnie puścił

_____________________________________

Nie wyszedł mi ten rozdział, jest taki nijaki. Przepraszam. Za to kolejny juz trochę bardziej mi sie podoba, i dodam go w piątek ;*